De winters in Lapland zijn natuurlijk altijd bijzonder mooi, maar deze winter is, in mijn beleving, nóg mooier. De weersomstandigheden zijn gewoonweg alle wintermaanden super, met zéér koude temperaturen, vooral in de nachten, waardoor de ochtenden lekker knisperend koud zijn. De zon, die nu al rond 5.30 uur opkomt, maakt dat het al snel opwarmt. Overdag is het heerlijk om onder een stralende hemel buiten te vertoeven. Ook hebben we afgelopen weken nog een flink pak sneeuw erbij gekregen, wat het buiten sprookjesachtig mooi maakt.
We hebben weer veel leuke gasten Lapland in al zijn pracht mogen laten beleven. Zo was een familie van 5 hier, vader en moeder met hun 3 zoons, allen uit Brabant. Ze kwamen een zgn. midweek, 4 nachten en 3 scooterdagen. Daarna was het de beurt aan de zus van Frans, Caroline, die al vaak bij ons in Lapland op bezoek was. Dit jaar met een heel goede vriendin, Samantha, woonachtig in België. Zij woonden op de bovenverdieping van ons huis. In het huisje Tores verbleven Mario, een goede vriend uit Maasbracht, met zijn Belgische vriend en zakenpartner Ronny. Het was dus als het ware een samengesteld gezin die in de whatsapp-groep de toepasselijke naam Nederbelgen kreeg. We hebben heel veel plezier samen gehad. Ronny zei vaak als opmerking bij een mooi verhaal of als blijk van verbazing op zijn Belgisch “Allè” en dat werd een beetje het stopwoordje van die week. Hieronder het gezelschap tijdens een sneeuwscootertocht.
De winter is om nóg een andere reden meer dan bijzonder. Ik kan me niet herinneren dat het magische noorderlicht zich ooit zó vaak heeft laten zien als in de afgelopen maanden. Het was eerder regel dan uitzondering en heel veel gasten hebben mogen genieten van dit prachtig natuurverschijnsel. Hier een foto van Caroline en haar vriendin Samantha.
Daarna was het de beurt aan twee echtparen uit Maasbracht en Linne. Zij waren vroeger buren geweest en ook al wonen ze nu in andere dorpen zijn ze bevriend gebleven. Het was een leuke gezellige week.
Daarna kwam een gezelschap van 3: een echtpaar, Albert en Koby, en hun schoonzus Diana. Het echtpaar had mij ontmoet op de vakantiebeurs in januari. Koby was zeer bedreven in sparkles en hobbydots, vergelijk het met borduren maar dan niet met garen, maar met steentjes en stickertjes. Ik had er nog nooit van gehoord, maar ze was er zeer goed in. We kregen 3 door haar gemaakte kaartjes. Leuk he? We vinden ze zo leuk, dat we ze gaan inlijsten. Resultaat volgt!
Op 1 maart jl. was ik voor de gastroscopie in het ziekenhuis in Lycksele. Nou eerlijk gezegd, was het onderzoek geen pretje. Het deed geen pijn maar het is geen fijn gevoel als er een slang door je slokdarm naar beneden naar de maag wordt geduwd. De verpleegster die de arts assisteerde zei vooraf tegen me dat het ietwat Obehaglig – onaangenaam – zou aanvoelen en dat was niet overdreven. Over een paar weken krijg ik de uitslag, dus duimen. Inmiddels heb ik met medicijnen (maagbeschermers) de klachten goed onder controle. Geen last meer dus 🙂
Afgelopen zondag is een groep van 5 gasten gekomen, die al op de vakantiebeurs 2020 hadden geboekt, maar welke vakantie we helaas door corona tot 2 x toe moesten verplaatsen. Maar gelukkig zijn ze er nu en zoals ik al schreef treffen ze het met de zeer mooie winterse omstandigheden. Gisteren hebben ze de sneeuwschoenwandeling gemaakt en vandaag is hun eerste sneeuwscooterdag. Hieronder tijdens een lunchbreak onderweg met de sneeuwschoenen.
Zondag komt de laatste groep van het winterseizoen 2023 en vanaf 2 april hebben we dus vakantie. Ook lekker!
Frans heeft een super mooie spinningbike voor me gekocht, een NordicTrack S22i, het neusje van de zalm onder de spinningbikes. Het mooie van de bike is dat deze met een softwareprogramma I Fit gekoppeld is. Je fietst dan op allerlei plaatsen in de wereld, in de bossen, langs meren, over bergen en je weerstand en stijgingspercentage worden automatisch digitaal geregeld. De fiets schakelt dan ook echt omhoog als je een berg omhoog fietst en omlaag als je gaat dalen. Je kunt kiezen uit diverse niveaus en er zit zelfs een ventilator op. Echt heel bijzonder 🙂
De fiets staat nu nog in de woonkamer waar Frans en ik hem al regelmatig gebruiken. Bedoeling is dat hij straks in de nieuwe aanbouw komt te staan, samen met de crosstrainer en de infrarood sauna.
Het is een totaal andere manier van spinnen dan ik normaal doe in het sportlokaaltje van het gemeenschapshuis. Het groepje met wie we fietsen is de afgelopen jaren steeds kleiner geworden 🙁 In 2014 begon ik met zo’n 20 mensen, Jong en oud, vrijwel het hele dorp zat op de fiets 🙂 En nu zijn we nog met 5, allemaal 60 plussers. Niet omdat er weinig interesse is, maar dit is het probleem in Lapland. De jonge mensen verhuizen naar de grotere steden om te studeren of te werken of omdat ze daar kennis hebben gemaakt met iemand. De oudjes blijven achter in de dorpen. Het toerisme is dan ook dé kans om Lapland te ontwikkelen en vitaal te houden. Net zoals Frans en mij natuurlijk! 🙂
Volgende week gaan we naar de bouwmarkt in Lycksele om materialen te kopen voor de aanbouw. Er komt allereerst een nieuw dak op de aanbouw en veranda. De ramen en kozijnen zijn vorige week besteld en de levering duurt nog wel even. We gaan al verder met de wanden. Planning is dat we rond de zomer klaar zijn. We verheugen ons op onze lekkere relaxruimte 🙂 Foto´’s volgen.
Tot een volgend blog. Blijf gezond en blij.
Paula