Waar is de tijd gebleven? Mijn laatste blog dateert van eind juli 2023 en het lijkt wel vorige maand. Echt wel weer eens tijd jullie mee te nemen in mijn leven hier in Zweeds Lapland. Waar moet ik beginnen? Er is zoveel gebeurd, gelukkig allemaal leuke dingen. Laat ik beginnen met onze Kiwi. Op 7 oktober vorig jaar werd ons gezin uitgebreid met Kiwi, een seal point Siamees. Bedoeling was dat ze vooral een speelkameraad voor Freja zou worden. Bart wilde het met zijn 13 jaar wat rustiger aan doen en Freja kreeg zo weinig beweging. Ze lagen met zijn tweetjes hele dagen te slapen. Kiwi is een erg levendig, ondeugende poes en, naast Freja, houdt ze ook Bart fit. Ze heeft wel al wat meegemaakt in haar jonge leven. In december zijn we met Kiwi naar de dierenarts geweest om haar te laten steriliseren en bij die ingreep hebben ze een tumor in een van de eierstokken ontdekt. Het gaat nu weer goed met haar en waarschijnlijk heeft de sterilisatie haar leven gered. We moeten wel elk jaar voor controle naar de dierenarts. Tja, die mensen willen natuurlijk ook wat verdienen 🙂

Zoals jullie weten zijn we zelf al volgeboekt tot en met 2025 en ook 2026 begint al behoorlijk vol te raken. Ook Janne en Tina, die we vorig jaar gecoacht hebben, zijn dit jaar al helemaal volgeboekt en voor hen nemen we ook boekingen voor 2025 aan. Het idee dat ik heb is geboren zomer vorig jaar. Ik dacht “Wat lukt met Janne en Tina moet ook lukken met andere bedrijven in Zweeds Lapland”. Zo gezegd zo gedaan. Ik heb me als consult aangeboden bij het project Västerbotten Sweden en een projectplan geschreven voor coaching en deelname aan de vakantiebeurs. De maanden vanaf oktober tot en met december ben ik bezig geweest met een coachtraject voor het project Västebotten Sweden. Ik heb 6 bedrijven in Zweeds Lapland gecoacht en hen voorbereid op de vakantiebeurs in januari 2024. Zo heb ik samen met de bedrijven winterpaketten gebouwd, die we op de beurs hebben verkocht. Ook heb ik hen advies gegeven hoe ze hun accommodatie verder kunnen professionaliseren. In januari 2024 zijn we samen naar de vakantiebeurs geweest en dit was echt een groot succes. Ze hebben op de beurs 31 winterpaketten verkocht, wat een totale waarde genereert van rond de 1.500.000 Zweedse kronen.

Ik vind dat het heel goed is gegaan en het idee dat ik in mijn hoofd had werkt! Verder zijn we zelf druk in de weer om ons bedrijf uit te bouwen. We moeten nu te vaak neen verkopen, terwijl we zien dat er ruimte is om uit te breiden. Oktober vorig jaar hebben we een stuk grond gekocht in Fjälsljönäs, een bergdorp dat ongeveer 60 km achter Sorsele naar de Zweeds-Noorse grens ligt. De bedoeling is dat we hier een gastenverblijf gaan bouwen. Het is een hele klus, want er ligt nog geen weg. Vanaf de openbare weg naar ons stuk grond is het zo’n 90 meter. Verder moet er een riolering en watervoorziening komen. Frans en ik hebben altijd een droom gehad ooit een keer een huis te bouwen en nu gaat het dus gebeuren. De benodigde vergunningaanvragen liggen bij de gemeente en vorige week kregen we goed nieuws van Trafikverket, een soort Rijkswaterstaat, dat we de vergunning hebben om de weg aan te leggen. Van de gemeente hebben we een zgn. förhandsbesked, een soort voorlopige bouwvergunning, gekregen, en de procedure voor de bouwverunning loopt nu. Uiteindelijk komt het allemaal goed, maar net zoals in Nederland, gelden ook hier allerlei regels waaraan je moet voldoen. Frans is vorige week bij het bedrijf Baseco in Sorsele geweest en het timmerhus is besteld. Dit is een huis van balken en een zgn. loft, een bovenverdieping waar ook mensen kunnen slapen. In totaal kunnen er 4 tot 5 mensen in het huis slapen. Het is een groot project voor ons. Als alles volgens plan loopt komen beginnen we deze zomer met bouwen. Hier Frans en ik op de foto voor het stuk grond waar het moet gebeuren. Wordt vervolgd!

Nog een leuk bericht. Hier in Zweeds Lapland is een samenwerkingsverband tussen 10 gemeenten in Norrbotten en Västerbotten. Deze gemeenten zijn een project gestart, MoveUpNorth, en met dit project wil de regio emigranten vanuit Europa naar hier lokken. Alle gemeenten hadden een vacature voor een zgn. inflyttarlots, een emigratenloods en ik dacht “misschien is dat wel iets voor mij”. Ik heb natuurlijk veel ervaring in de toeristenbranche en eigenlijk is dit qua proces een beetje herzelfde. Ik dus een brief geschreven naar de gemeente Sorsele en wat dacht je. Ik werd aangenomen. Ik ben dus nu vanaf 1 februari jl. de inflyttarlots voor de gemeente Sorsele. Het is een baan van 20 uur per week. Frans zei “Ja, die uren moeten hier wel op de een of andere manier opgevangen worden”. Dat betekent dat Frans nog meer dan eerst werk in de keuken bij het bereiden van maaltijden op zich neemt. Ik ben namelijk elke maandag de hele dag in Sorsele aan het werk en voor de rest is het distansarbete, werk op astand, dus van thuis uit. Ik vind het erg leuk om te doen. Morgen maandag 11 en dinsdag 12 maart hebben we een zgn. kick-off voor het project in Lycksele in Hotell Lapland. Kick-off klinkt net alsof we nog moeten beginnen, maar als je Perriens heet dan weten jullie wel hoe dat gaat. Ik heb er flink aan moeten trekken, maar we zijn begin februari direct gestart met de organisatie om mee te doen aan de Emigratie Beurs in Houten in april 2024. De meesten in de projektgroep vonden dat het te vroeg was, omdat we nog niet al het materiaal klaar hebben, zoals bijvoorbeeld brochures etc. Ik heb mensen ervan weten te overtuigen dat we meer hebben dan we denken. En zo gaan we dus 5 april met 4 inflyttarlotsen naar Nederland. De beurs is 6 en 7 april en 8 april reizen we huiswaarts. Trouwens van de 10 inflyttarlotsen ben ik met 64 jaar de oudste. Maar ik zie er toch nog fit uit of niet?

Daarna gaat Frans 18 april voor een paar dagen naar Nederland, met name om zijn ouders te bezoeken. Helaas kan ik niet mee want we hebben niemand kunnen vinden die op onze lieverds let. Maria, die dit vorige keren heeft gedaan, is al een tijdje ziek omdat ze een nieuwe heup moet krijgen en dat duurt en duurt maar.

Ook ben ik nog een aantal uren per maand bezig voor de toeristenorganisatie Gold of Lapland. Ik ben verantwoordelijk voor de leden en heb regelmatig contact met ze om hen te adviseren over van alles en nog wat.

Voor ons bedrijf hebben we in november vorig jaar het certificaat Västerbotten Experience gehaald. Dit is een duurzaamheid keurmerk en het logo hebben we nu in ons logo Laplandtime staan. Het keurmerk geeft aan dat we op een zo duurzaam mogelijke wijze met onze bedrijfsvoering omgaan.

Oud en nieuw hebben we dit keer samen gevierd met familie, Caroline en Wout. Het was een heel erg leuke week samen en we hebben erg genoten. Het was wel erg koud in die week en de tochten die we hebben gemaakt waren kort door de extreme kou. De week ervoor was Anita hier, mijn liefste vriendin. We hebben lekker gescooterd en ook zijn we een dag met de paarden erop uit gegaan. Dit hadden we beiden nog niet gedaan en het was een echte belevenis.

In oktober zijn we begonnen met het voeren van de reeën en ze eten erop los. Frans maakt elke 4e dag een route met de sneeuwscooter en elke keer moet hij zo’n 100 kg. bijvullen. We vinden het super leuk de reetjes te voeren. De zwerfkat is vanaf oktober een aantal weken geweest. We hadden een hok voor hem buiten gezet en daar elke keer brokjes en natvoer in gezet. Ik schat dat het midden november was toen we hem niet meer zagen en vanaf toen is hij niet meer hier geweest. Ik vrees dat hij er niet meer is 🙁

In december hebben we een aantal heeeel koude weken gehad met temperaturen van rond de -40/-45. Gelukkig hadden we toen geen gasten, want dan moeten we activiteiten uitstellen omdat het risico van bevriezing dan groot is. Met kerst hadden we een heel gezellige familie hier. Erik en zijn gezin. We hebben het echt heel erg leuk samen gehad. En ook was Odi, een nicht van mij, en haar man hier toen ik terugkwam van de vakantiebeurs. Echt erg leuk als familie naar hier komt om te zien hoe wij leven. En vanaf kerst hebben we elke week gasten gehad. We zijn nu bezig met de laatste 4 groepen. 7 April gaat de laatste groep naar huis en dan is het ook wel lekker, ff zonder gasten.

Zo, nu heb ik me voorgenomen, om toch weer vaker een blog te schrijven. Tot snel!

Blijf gezond en blij

Liefs Paula