21 Oktober was de datum van mijn laatste blogg en nu is het al weer 9 december. Nooit gedacht dat ik het zonder mijn werk in Bladel zo druk kon hebben. Je hoort het wel vaker van mensen die met pensioen gaan, dat ze het nog drukker hebben dan de tijd daarvoor. Het is in elk geval wel leuk druk, dus geen stress, en allerlei interessante dingen die zo voorbij fietsen hierboven in het Laplandse. Apropos fietsen. We hebben ons spinningfietsassortiment uitgebreid van 4 naar 6 fietsen. Na de presentatie die ik had gehouden in het verenigingshuis op 12 oktober hebben zich diverse nieuwe leden aangemeld voor de spinningclub. We zijn nu verdubbeld naar zo’n 18 leden en met maar 3 fietsen (1 fiets is voor mezelf) zouden dat veel te veel spinninglessen voor mij worden. Met de 5 fietsen zit ik nu op gemiddeld 8 lessen per week en dat laat zich goed doen. Naast het gewone spinnen ben ik ook begonnen met zgn. RPM spinnen. Dit is een vorm van spinnen waarbij je 1 uur lang op hoog tempo fietst zonder echte onderbrekingen. Af en toe een kleine pauze van 1/2 minuutje en dan gaat het weer verder. Een ander verschil is dat, anders dan bij het gewone spinnen, ik niet steeds op de maat van de muziek hoef te tellen voor een staande klim, zittende klim, dubbel tempo, mountain attack enz. Ik kan dan ook zelf dieper gaan en dat is heerlijk. Gisteren heb ik de eerste les gegeven en dat beviel direct goed. Een leuke afwisseling dus.

En op dit moment is het echt aan het winteren. Vandaag is het -16 graden en voor vannacht en morgen is er sneeuw gemeld. De dagen worden ook steeds korter en de nachten dus steeds langer. ‘s-Ochtends is het niet eerder dan om 8.30 uur licht en rond 14.00 uur is het al echt weer donker aan het worden. Dit gaat zo door tot 22 december, de donkerste dag, en daarna groeien we weer langzaam toe naar de periode dat het alleen nog maar licht is. Midzomer is 21 juni a.s., ook weer een tijd om naar uit te kijken. Vanaf mei verwachten we onze eerste visgasten van het nieuwe seizoen en daar verheugen we ons allebei erg op. In februari hebben we nog een Duitse gast die ook in de zomerperiode hier is geweest en een keer van het Noorderlicht wil genieten.

Op 31 oktober jl. was er Halloween party in het dorp. We hadden pakjes in Nederland besteld en hadden ons uitgedost als de zwarte weduwe en de undertaker. We zagen er fraai uit. Verder hadden Frans en ik op ons genomen om voor die avond het eten te verzorgen. We hadden onze keuze laten vallen op chili con carne met stokbrood. Er waren zo’n 70 mensen aanwezig op de avond. Rond middernacht gingen we tevreden huiswaarts. Op 4 november a.s. was ik samen met vriendin en buurvrouw Karin naar een zgn. ljusparty  geweest. We kwamen bij elkaar met 8 vrouwen en er werden van allerlei kaarsen en lichten gepresenteerd, die je daarna kon bestellen. Het deed me denken aan de tupperwareparties waar mijn moeder vroeger, heel vroeger, wel eens naar toe ging.

Verder hebben we samen met 2 jonge Duitse mensen uit het dorp Jens en Daniela een dag brood gebakken in de bakerstuga, het bakkershuis, in het dorp, dat iedereen mag gebruiken. De oven moet eerst zeker 1 dag van tevoren goed opgestookt worden met hout. Deze klus hadden Frans en Jens op zich genomen. Daniela en ik hadden gezorgd voor de inkopen van het meel, melk, siroop, broodkruiden, gist, etc. en op 2 december ging het rond 9.00 uur dan eindelijk gebeuren. Daniela en ik hadden 2 weken vantevoren les gehad van Maja, een vrouw uit het dorp, die al vanaf haar prille jeugd bakt en dus de kneepjes van het vak kent. We volgden precies de aanwijzigingen die Maja ons gegeven had en het ging erg goed. We maakten prima deeg. Tijdens het rijzen van het deeg dronken we samen koffie met door Daniela zelf gebakken zoete broodjes. Heerlijk en erg gezellig. Genieten van de kleine dingen van de dag. En toen gingen we aan de slag. Eerst moesten we bolletjes van het deeg draaien. Maja had de mannen nog de tip gegeven dat het dezelfde beweging was als het masseren van de borst van een vrouw 🙂 Daarna moesten die deegbolletjes met de deegroller uitgerold worden tot een platte schijf van ongeveer 40 cm. Die werd vervolgens met veel kunst- en vliegwerk op een soort houten bakspade gelegd en Frans zorgde er dan voor dat het brood helemaal achter in de oven gelegd werd. Na een paar minuutjes was het brood goed. Zo hebben we zo’n 60 broden gemaakt en die hebben we verdeeld. We eten het zelf gebakken brood ‘s-morgens bij het ontbijt en ik moet eerlijk zeggen dat het lekker smaakt.

Met Karin en Roland zijn we vorige week vrijdag 28 november nog naar een etentje bij Maja en Warren geweest. We gingen met de spark, een soort sleestep, zodat we iets konden drinken. Rond 1.00 uur gingen we op de spark huiswaarts en op de weg terug gingen we nog aan bij Helèn en Mats, 2 mensen uit het dorp. Die waren nog op en daar werd dus spontaan een bezoekje gebracht. Direct kwam er koffie, brood en kaas op tafel. Heel gemoedelijk en ongedwongen.

Verder zijn we nogal druk geweest met de zolder Tores, het huis dat naast ons huis ligt en dat we een jaar geleden helemaal hebben opgeknapt. De zolder moest voorzien worden van een plankenvloer en helemaal geisoleerd worden. Omdat we toch bezig waren hebben we de wanden van de zolder ook maar geisoleerd. Nog ff en dan is de klus geklaard. Verder hebben we een zgn. luftwärmepump, een heteluchtpomp, voor bij Tores gekocht. Deze zie je veel in Lapse woningen hier. Het schijnt een redelijk goedkope manier te zijn om je huis op temperatuur te houden. De pomp is gisteren al geleverd en volgende week donderdag 18 december komt de installateur hem inbouwen. We hopen dat het de investering waard  is. Warmte is wel altijd een item hier boven in Lapland.

Met onze 2 schatten Bart en Prins gaat het goed. Ze zijn nu wel echte vrienden en zijn heel vaak samen te vinden in het mandje voor de kachel of bovenop de kast waar een lekker wollen dekentje ligt. Prins is op 18 november jl. gecastreerd door de dierenarts in Lycksele en dat is gelukkig ook goed gegaan. Na een paar uurtjes slapen werd hij wakker en even later sprong hij al weer vrolijk rond in de kamer.

Via facebook en mails houden we contact met familie en vrienden in Nederland. We zijn erg ontdaan van het verhaal van een goede vriendin van vroeger die 7 jaar geleden borstkanker heeft gehad, en bij wie nu geheel onverwacht ineens botkanker is geconstateerd. Zo’n slecht bericht houdt ons echt bezig. Als je ziek bent heb je nog maar een wens, beter worden.

Vanaf volgende week zondag 14 december staat de start van de jaarlijke citroensapkuur voor de boeg. Vasten en reinigen van het lichaam dus. We eten dan 10 dagen niets, en drinken alleen maar ahornsiroop met citroensap en kruidenthee. Bedoeling is dat je het lichaam in die periode de kans geeft zich te ontdoen van schadelijke stoffen die na het eten achterblijven in ons lichaam. We doen dit gemiddeld een keer per jaar en voelen ons daarna als herboren. Net voor de kerstdagen zijn we dan klaar.

En dan nog een nieuwtje. Op 12 januari a.s. vlieg ik voor een weekje naar Nederland. Namens de organisatie Gold of Lapland, waar ik een aantal klussen voor doe, sta ik op de vakantiebeurs in Utrecht van 12 tot en met 18 januari om Zweeds Lapland te promoten als vakantieland. 12, 13 en 14 Januari heb ik om familie en vrienden te bezoeken. Natuurlijk ga ik ook bij de vriendin van vroeger op bezoek. Ik verheug me er wel op, hoewel het natuurlijk niet leuk is om zonder Frans te moeten gaan. Er moet iemand hier blijven voor de katten en voor het verwarmen van onze 2 huizen. Dus dat wordt weer skypen en daar hebben we de afgelopen jaren nogal wat ervaring in opgedaan. Dus dat komt wel goed.

Tot een volgende keer.