Wat vliegen de weken voorbij. Begin januari, alweer meer dan een maand geleden, ben ik naar de vakantiebeurs in Utrecht geweest en wat was het weer een succes! Dit keer was ik met collega’s uit de buurt, die ook goede zaken hebben gedaan op de beurs. Wij hebben de mensen van de bedrijven afgelopen jaar gecoacht in hoe ze hun winter arrangementen kunnen verkopen. Zo hebben we pakketten voor hen gemaakt en deze vertaald in het Nederlands. Maar het belangrijkste is dat we hen geleerd hebben hoe ze mensen enthousiast kunnen maken hun winter- vakantie in Lapland bij hen door te brengen. Op de vakantiebeurs heb ik ook elke dag een presentatie gehouden over Lapland en al de mooie dingen die je hier kunt doen en wat het verschil is tussen Fins en Zweeds Lapland. Het belangrijkste punt van verschil is dat Fins Lapland veel drukker is als Zweeds Lapland. Hier ben je nog hele dagen alleen in de overweldigende Laplandse wildernis. In Fins Lapland loop je het risico dat je opgaat in een grotere groep. Ook was ik representant van de gemeente Sorsele, de gemeente waar we wonen. Ik had een brochure vertaald van het Zweeds naar het Nederlands en deze uitgedeeld aan mensen. Onze eigen brochure over ons winter-pakket had ik 500 x laten drukken en alle exemplaren gingen als zoete broodjes weg. Het seizoen 2024 is bij ons bedrijfje op een enkel weekje na helemaal volgeboekt, dankzij de beurs maar nog belangrijker dankzij de mond op mond reclame door mensen die al hier zijn geweest. Familie of vrienden worden door hen enthousiast gemaakt ook naar Paula en Frans te komen. Ook 2025 begint al aardig vol te lopen. Ongelooflijk! Frans en ik zijn een goed team samen. Ik ben dankbaar en geniet van iedere dag dat ik hier samen met Frans ons avontuur mag leven 🙂

Er kwamen weer veel bekenden en vrienden naar de stand in Utrecht en dat is altijd erg leuk! Maar na een hele week ben ik zo blij weer naar mijn lieve Frans en onze twee schatten Bart en Freja en naar mijn geliefde Lapland terug te gaan.

En zo zitten we midden in het winterseizoen. De omstandigheden zijn super goed. We hebben veel sneeuw en de temperaturen werken ook prima mee. De ene week is het knisperend koud met temperaturen tot wel -30 en de andere week is het ook mooi met temperaturen van rond het vriespunt. Elke week heeft zo zijn charme.

Het Noorderlicht laat zich ook de laatste tijd vaak zien wat natuurlijk ontzettend leuk is voor onze gasten. Wij hebben het uiteraard al heel vaak gezien, maar de keren dat ik ook vol verwondering buiten heb gestaan de afgelopen weken zijn niet meer te tellen op de vingers van een hand. Maar er is nog een zeldzamer fenomeen dat zich de afgelopen weken een aantal keren heeft laten zien. We noemen het PSC, Polar Stratospheric Clouds op zijn Engels. Een parelmoerwolk of polaire stratosferische wolk is een soort wolk die op zeer grote hoogte voorkomt. De wolken zijn een prachtig kleurenspel van oranje, roze, geel, groen, paars en blauw. Prachtig!

Tijdens mijn verblijf in Utrecht had Frans 2 Brabantse mensen op bezoek, een oud-politie-collega van mijn vriendin Vanessa, die hier samen met zijn vrouw was. En de weken daarna was het Limburg wat de klok slaat. Toen ik terugkwam van de beurs kwam er een erg gezellig gezelschap, Limburgers, 2 broers met aanhang. De omstandigheden waren in één woord Geweldig. De bomen waren bedekt met een super dik pak sneeuw en overdag was het rond de -10 tot -15 graden met een stralende zon. Zooooo mooi! Het viertal had het zo naar hun zin, dat ze al weer geboekt hebben voor 2025 🙂 Waar heb ik dit eerder gehoord? 🙂

Het Limburgse gezelschap van vier de week erna viel ook weer met de neus in de boter. Ik hoopte steeds dat de sneeuw op de bomen zou blijven liggen voor onze goede vrienden uit Maasbracht, Anita en Wil, die de week erna zouden komen. Ze waren dit keer voor de vijfde keer hier 🙂 voor de vierde keer in de winter en een keer in april 2019 toen wij hier in het Hoge Noorden ons 25 jarig huwelijksfeest vierden. De avond dat ze aankwamen reed Frans met het gezelschap van 6 in een winterwonder-landschap naar hier toe. Een dochter zei “mam het is net een film hier” 🙂 Het was erg leuk hun kinderen en aanhang in levende lijve mee te maken, want normaal moet ik het doen met de verhalen van Anita. We hebben een erg gezellige week samen gehad.

De trouwe bloglezer weet dat ik een beetje sukkel met mijn maag. Op 1 maart a.s. heb ik een afspraak in het ziekenhuis in Lycksele voor een maagonderzoek. Ben benieuwd wat eruit komt. Het gaat eigenlijk heel erg goed de laatste tijd, dus ik ben benieuwd waardoor de klachten in het verleden werden veroorzaakt. Altijd goed om af en toe te laten checken, maar natuurlijk niet echt iets waarop ik me verheug.

Vorige week hadden we een samengestelde groep. Een echtpaar dat in het huisje Tores woonde en een oom met zijn nicht die op de bovenverdieping hun intrek namen. Het was een leuke week ook weer met een paar keer noorderlicht.

Deze week hadden we eigenlijk vier mensen op bezoek moeten krijgen, 2 echtparen, die elkaar niet kenden en die dus elk hun eigen accommodatie hadden. Maar 2 mensen hebben op het laatste moment moeten annuleren, omdat de vader van de man plots en onverwacht overleden was. Ze hadden zich zo verheugd op hun Laplandavontuur. 🙁

En zo zijn we deze week alleen met onze gasten uit Hoorn. Ze zijn beiden spiritueel en thuis in edelstenen en hun heilzame werking. Gisterenavond hadden ze diverse stenen bij zich en hebben ze uitgelegd welke werking en energie bepaalde stenen hebben. Nooit gedacht dat er zoveel te vertellen was over stenen, zoals de K2 steen en de labradoriet. Ik dacht dat het familie was van de Labradoedel 🙂 Alle gekheid terzijde: erg interessant. Hieronder een foto van hen onder het magische Noorderlicht. Ze waren betoverd en zelfs emotioneel.

Met onze 2 katten gaat het erg goed. Bart is wel verkouden, maar Frans stoomt elke morgen trouw met hem boven warm water met zout, onder een deken. En voor Frans zijn luchtwegen is het ook goed 🙂 Bart vindt het super gezellig dat er elke week nieuwe mensen over de vloer komen en hij bedelt bij alle gasten om aandacht. Hij heeft het feilloos door als mensen wel of geen dierenvriend zijn. Hij test mensen tot het punt dat hij languit gestrekt in de hal op de vloer gaat liggen. Dat is dan een laatste roep om aandacht. Als ook dit niet tot resultaat leidt laat hij zich de hele week niet meer zien.

In memoriam Lennart Bantema. Ik sluit af met een droevig bericht. In 2019 hadden we 2 heel lieve gasten op bezoek, Janny en haar vriend Lennart uit Friesland, en ze zijn een aantal jaren later nog een keer geweest. Lennart, militair in hart en nieren, hebben we leren kennen als een heel positieve, gevoelige man, met veel aandacht voor de mensen om zich heen. De afgelopen jaren heb ik altijd contact met Lennart onderhouden en ze kwamen met zijn tweetjes elk jaar naar de vakantiebeurs in Utrecht. Dit jaar heb ik hen helaas moeten missen. Janny stuurde mij op 20 januari jl. de rouwbrief van Lennart. Ik ben er nog van onder de indruk. We wensen Janny, hun zoon Damian, en verdere familie veel sterkte.

Blijf gezond en blij en geniet van elke dag zolang het kan.

Vandaag is de dag
hij komt maar één keer
morgen dan is het
vandaag al niet meer
Niet zeuren, geniet
van het leven, het mag
maar doe het vandaag
want vandaag is de dag Toon Hermans

Tot een volgend blog.

Veel liefs

Paula

Het is alweer ff geleden dat ik jullie, trouwe bloglezer, heb meegenomen in mijn leven hier in Zweeds Lapland. Vanmorgen was ik erg vroeg op, dus tijd om weer eens in de pen te klimmen. De afgelopen weken is het behoorlijk koud geweest. Het kwik zonk regelmatig tot ver onder de -20 graden, maar het is in een woord prachtig buiten! We hebben even moeten wachten op een flink pak sneeuw maar vorige week trakteerde Koning Winter op een flink pak. Deze tijd van het jaar is het extra mooi buiten door het goudkleurige licht van de zon, die zich slechts enkele uren per dag laat zien. Dit levert prachtige ietwat mysterieuze foto’s op.

Laat ik beginnen met de vakantiebeurs in Utrecht. Door corona werd de beurs de afgelopen 2 jaren uitgesteld, maar nu mogen we eindelijk weer! Ik verheug me erop. Volgende week dinsdag vlieg ik, samen met nog 2 bedrijfjes hier in Lapland, naar Nederland en daar sta ik op de beurs van 11 januari tot en met 15 januari. Woensdag 11 Januari is de zgn. vakdag. Dan ontmoeten travelagents elkaar. Voor ons is dit geen interessante dag, want wij verkopen alleen rechtstreeks aan consumenten. Vanaf donderdag 12 januari is de beurs geopend voor consumenten. Ik sta met ons bedrijfje Laplandtime in Hal 9 stand nr. D034, onder de paraplu van de organisatie Visit Sweden. Tijdens zgn. theatersessies geef ik een presentatie wat zo bijzonder is aan een vakantie in Zweeds Lapland. De sessies zijn elke dag in Hal 7 in het Europa Theater. Je komt toch ook?

Voor mij is de vakantiebeurs niet alleen maar een zakelijke reis, hoewel de reis natuurlijk voor een groot deel in dat licht staat. Dit jaar gaat een Zweeds echtpaar mee. Janne en Tina, die net als wij ook winterarrangementen op de Nederlandse markt willen aanbieden. Vorig jaar heb ik al zo´’n 8 boekingen naar hen kunnen doorzetten omdat wij volgeboekt zijn. Ik vind het leuk om hen te helpen hun bedrijfje verder door te ontwikkelen. Maar de vakantiebeurs is voor mij ook de kans om vrienden en bekenden te treffen. Zo komt mijn vriendin uit Bladel, Vanessa, op vrijdagavond en we maken er een gezellig weerzien van. En ik weet zeker dat er regelmatig weer mensen van vroeger naar de stand komen. Erg gezellig!

2 weken geleden zijn we begonnen met ons winterseizoen. Er was toen en Limburgs gezin van 5. Daarna was het de beurt aan 4 mensen, 2 echtparen, die allen al eens hier waren geweest. We hebben een reuze gezellige week gehad.

En deze week is er weer een gezin van 5, vader en moeder, en hun 3 “meiden” . Vandaag gaan we voor het eerste sneeuwscooteren. Een spannende en avontuurlijke dag dus!

Het Noorderlicht laat zich hier nu vaak zien. Onze gasten van afgelopen weken hebben het allen gezien. Dit is naast het sneeuwscooteren, de huskies, de elanden en rendieren, en de sneeuwschoenwandeling de kers op de taart!

Afgelopen maanden zijn we weer met van alles en nog wat bezig geweest. Natuurlijk in oktober de reis naar familie en vrienden in Nederland. De bedoeling was om met de caravan naar Nederland te reizen samen met onze 2 schatten Freja en Bartje. Dus een caravan gekocht in mei zodat met name Freja, onze angsthaas, een beetje kon wennen aan de caravan. In augustus zijn we een dagje gaan oefenen bij de rivier Vindelälven en de conclusie was snel getrokken. Het reizen met Freja met de caravan en überhaupt het reizen in zijn algemeenheid met Freja is een slecht idee. Ons kleintje is zo angstig dat we steeds met haar bezig zijn en zelf ook niet echt kunt afschakelen. En dit terwijl Bart het alleen maar super gezellig vindt, als wij er maar bij zijn past hij zich overal aan.

Na lang wikken en weken dus de caravan weer in de verkoop gezet. Maria en Robin, 2 vrienden uit ons dorp, wilden wel voor onze schatten zorgen. Iedereen was goed verzorgd dus. We hebben een super leuke vakantie gehad met traditioneel een dag met liefste vrienden uit Maasbracht 🙂

Ook zijn we bezig met het maken van een uitbouw aan ons huis aan de wasruimte waar de wasmachine en droger staat. In die ruimte staat nu ook de infrarood-sauna en de crosstrainer en zeker als ik grote groepen heb gehad heb ik bijna geen ruimte om het wasgoed neer te leggen en te sorteren. We willen deze ruimte dus alleen voor het wassen gebruiken. Frans is begonnen met het realiseren van een ruimte waar we onze crosstrainer en een spinningfiets, die we nog gaan kopen, en de infrarood-sauna kunnen plaatsen. Spinnen is mijn lust en mijn leven en ik wil graag kunnen fietsen in een virtuele omgeving waar je met anderen de strijd aan kunt gaan. Er zijn verschillende digitale apps voor zo n beleving. En Frans realiseert al mijn dromen 🙂 Hij heeft vóór de winter de vloer al gemaakt en geisoleerd en als de sneeuw weg is wordt het dak en de wanden geplaatst en wordt van binnen alles netjes afgewerkt. Hier is Frans bezig met het grondwerk.

Ook hebben we natuurlijk weer alles in de sfeer van de winter versierd. Dit jaar hebben we een nieuwe eland gekocht want de lichtjes van de vorige waren niet meer fel genoeg.

Maar ook hier is het niet altijd rozegeur en maneschijn. Frans had een flinke ontsteking in de wortels van de voortanden en we wachtten al vanaf maart op een oproep in de kliniek in Luleå. Op 22 november is hij eindelijk geholpen en de ingreep was geen pretje. Tijdens een 3 uur durende operatie is de ontsteking verwijderd en we hopen nu dat het goed blijft gaan. Ook heb ik zelf wat last van mijn maag. Niets ernstigs, maar de dokter vond het toch goed dat ik een keer een maagonderzoek zou laten doen. De zgn. kallelse, de oproep, komt deze maand. Dus ook ff spannend.

Verder zijn er de gebruikelijke bestuursvergaderingen geweest van de toeristenorganisatie Gold of Lapland en van het windmolenpark Sandselehöjderna.

We vinden het heerlijk om al onze gasten weer super in de watten te leggen en te laten genieten van het wondermooie Lapland. Tot een volgend blog. Blijf gezond en blij. En we zien elkaar op de vakantiebeurs volgende week.

Lieve groet

Paula