In november 2014 fantaseerden we samen in de sauna achter ons huis over uitbreiding van ons bedrijfje Laplandtime met sneeuwscooters in de wintermaanden. Vanaf toen is er nogal het een en ander gebeurd en dat in sneltreinvaart. Zonder te overdrijven kun je zeggen dat de sneeuwscooter-arrangementen in een mum van tijd de Nederlandse markt hebben bereikt en daar een echt succes zijn. De eerste gasten die zich telefonisch op nieuwjaarsdag meldden, waren 2 vrienden van vroeger uit Stevensweert. Toen zij boekten moesten we zelfs nog sneeuwscooters aanschaffen. 🙂 Wie A zegt moet ook B zeggen dus snel 4 nieuwe sneeuwscooters gekocht. We hebben het eerste seizoen 2015 rond de 20 gasten gehad en dat te bedenken dat we eigenlijk pas in 2016 wilden starten. We zijn dus meer dan tevreden. Afgelopen maandag hadden we de laatste 4 gasten uit Zwitserland op bezoek voor een sneeuwscootertocht van een dag. Deze gasten waren doorgestuurd door de eigenaren van Sandssjögården, een camping en stuga-resort zo’n 30 kilometer hier van daan. Fijn om op die manier samen te werken. Omgekeerd zal het ook een keer gebeuren dat wij gasten naar hen doorsturen. De ene hand wast de andere. Ook is op 17 maart jl. de vriendin van vroeger met haar vriend geweest. Haar grote wens om het Noorderlicht hier in Lapland te mogen bewonderen, kwam direct de eerste avond dat ze er was uit. Het was meteen raak. Super toch!

In een vorig blogg vertelde ik over Gold of Lapland, de toeristische organisatie die zich inspant om meer Nederlanders naar Lapland te trekken om hier hun zomer- en wintervakantie door te brengen. Op 3 en 4 april jl. hadden we 11 journalisten, touroperators en travel-bloggers op bezoek met wie we allen een prachtige sneeuwscootertocht hebben gemaakt. Onder de journalisten ook een Limburger, Bas van Mulken genaamd, van L1 TV, een lokale Limburgse zender. Hij heeft ons geïnterviewd en in mei komt er een uitzending over ons bedrijfje van maar liefst 10 minuten. Erg leuk en ik geef nog een seintje wanneer t op TV komt.

Ons geheel nieuwe sneeuwscooterpark heeft dus nu rust tot eind december. Dan mogen we onze eerste sneeuwscootergasten van 2015-2016 ontvangen, een lieve collega met wie ik vroeger bij de gemeente Heerlen nauw heb samengewerkt. Ze komt samen met haar man en 2 zoons. Verder hebben we voor 2016 al 4 boekingen te pakken. Onder hen verschillende gasten die ik heb ontmoet op de vakantiebeurs in Utrecht, o.a. een groep van 6 (4 volwassenen en 2 kinderen). Op de beurs ontmoette ik ook een goede vriendin van vroeger, die met haar man en diens zus en zwager een week Lapland komen beleven in 2016. Frans en ik gaan ons best doen om hen allen een echt Laplandavontuur te laten beleven! 🙂

Morgenvroeg om 6.00 uur maken we ons op voor een shoppingdag naar Skellefteå. Allereerst moeten we hout halen voor een garage voor de scooters. Die bouwen we naast en aan de bestaande garage vast. Het is goed dat de scooters, 5 in totaal, en de tjälke (een soort aanhanger voor achter de scooter) in de zomermaanden onder dak staan. Verder staan er nog meer dingen op de boodschappenlijst, zoals o.a. een nieuwe hogedrukreiniger. Ook kopen we nog wat spullen voor de extra slaapkamer die we aan het maken zijn op de zolderverdieping bij Tores. We krijgen namelijk regelmatig groepen van 3 of 4 vissers en soms vindt men het prettig dat een ieder een eigen slaapkamer heeft.

Afgelopen zondag 5 april was er de jaarlijkse pimpeltävling, het visfeest dat elk jaar op paaszondag door de hembygdsförening (de gemeenschapsvereniging) wordt georganiseerd. Het was niet al te fijn weer, veel wind en weinig zon, maar het was toch een druk bezochte dag, die de vereniging weer 19000 kronen heeft opgeleverd, zo n € 2000,–. Pasen is een feest dat hier goed gevierd wordt, niet op de laatste plaats met de nodige flessen wijn en bier. Verder is de påskkäring (een paasvrouwtje) een geliefd figuur dat je overal ziet. Voor de ramen zittend op een bezemsteel, in bloemstukken etc. etc. De overbuurvrouw Sarah had wel een heel bijzondere plek voor de käring gevonden. Alsof ze dronken tegen een boom was gevlogen op haar bezemsteel. Don’t fly and drink. Erg humoristisch!

Verder hebben we tussen de bedrijven door nog het förarbevis (het rijbewijs) voor de sneeuwscooter behaald. In 3 dagen tijd werden we door een lerares van Transportstyrelsen  (De Zweedse rijksdienst voor het wegverkeer) klaargestoomd voor het schriftelijke examen dat op vrijdag 27 maart werd afgenomen. Het praktische examen hadden we de woensdag ervoor al met goed gevolg afgelegd en nu was het tijd om van de 26 vragen minimaal 21 goede antwoorden te hebben. Frans en ik zijn allebei cum laude geslaagd. Verder was dit examen goed om mijn Zweeds verder op niveau te brengen. We kregen er namelijk een boekje, uiteraard in het Zweeds, bij met allerlei regels, verkeersregels, en gedragingen waarmee je in het verkeer alsl scooterrijder rekening moet houden. Binnenkort ontvangen we ons officiële scooterrijbewijs. Dus het volgende blog een foto als bewijs 🙂

Op 28 maart hadden we verder nog het zgn. sparkfest in ons dorp. Aan het begin van de avond krijg je een envelop met daarin de naam van het gezin waar je het voorgerecht gaat eten. Op de spark (een soort step op ijzers) ga je dan samen naar dat gezin in het dorp voor het voorgerecht. Na het voorgerecht ga je naar een ander adres voor het hoofdgerecht, ook weer op de spark.  Frans en ik moesten het nagerecht serveren. We hadden gekozen voor een zgn. chocolade-melleux met bessen, ijs en slagroom. Rond half 10 kwamen onze 4 gasten uit het dorp, Mats en Helen en hun zoon Stefan, en een vriend, Frederik. Ze hadden al de nodige wijntjes en biertjes achter de kiezen en we hebben veel lol gehad. Rond half 11 gingen we met de spark richting hembygdsgård (gemeenschapshuis) waar we tot rond 12 uur verder hebben gefeest. Het was eenvoudig, ongedwongen en ontspannen.

Inmiddels raken we steeds meer ingeburgerd in Tväråträsk. De trouwe volgers van mijn blogg weten dat ik in het bestuur van de hembygdsförening (de gemeenschapsvereniging) zit. En wat denk je? Op 18 maart jl. ben ik in de jaarvergadering verkozen tot ordförande van het bestuur, juist ja, tot voorzitter. De 2 mensen die de verkiezingslijst voorbereiden hadden mij naar voren geschoven en de jaarvergadering heeft uiteindelijk het besluit genomen. Bijzonder dat een Nederlander voorzitter wordt van een dorpsvereniging. Ik vind het wel allemaal erg spannend, want het valt niet mee om een vergadering in het Zweeds voor te bereiden, te volgen en te leiden als je zelf nog geen 100% Zweeds spreekt. Zeker als een aantal bestuursleden Laps dialect spreekt. Aan het begin van de eerste vergadering heb ik gevraagd of ze duidelijk Zweeds willen praten en tot nog toe doen ze dat. Hopen dat het zo blijft. Zoals jullie van mij gewend zijn, neem ik de taak wel serieus en ben ik niet alleen maar een voorzitter op papier, hoewel het voorzitterschap van een vereniging in een klein dorp niet te vergelijken is met het voorzitterschap van een managementteam dat in een veranderings- en ombuigingsproces zit, zoals in Bladel. Ik heb allereerst een rondje gemaakt langs de bestuursleden met de vraag wat er zoal leeft en wat ik zou kunnen doen. De eerste verbetering die ik samen met mijn lieve Frans wil doorvoeren is om het digitaal werken in te voeren. Het gaat me goed af om opdrachten te geven en anderen te laten werken 🙂  en Frans is dan ook druk in de weer met het bouwen van de site. Het zou fijn zijn als daarnaast jonge mensen uit het dorp enthousiast zijn om de site actueel te gaan houden. Ook een mooi leerproces voor hen zelf. Zo meteen komen Ida en Emelia, 2 jonge meiden uit het dorp, om hierover te praten. Kijken of zij dit op zich willen nemen. A.s. zondag 19 april is er bestuursvergadering en dan presenteert Frans de website. Als het goed is gaat hij daarna in de lucht. www.tvaratrask.se, de website wel te verstaan niet Frans.:)

Verder ben ik nog volop met het spinnen bezig. Het spinningseizoen loopt al weer langzaam ten einde en net als vorig jaar sluiten we dit af met een spinningmarathon. Daarover in een volgend blogg meer info en foto’s.

Nog effe en dan begint het visseizoen 2015. We verheugen ons erop onze eerste gasten eind mei te mogen begroeten. Net als vorig jaar komen ook dit jaar vissers terug die al eerder hier waren en met wie we een vriendschapsband hebben. Erg leuk om onze visvrienden hier weer te mogen begroeten en verwennen.

Met bart en prins gaat het prima en ze raken steeds meer bevriend met elkaar. Prins doet me veel aan Elton denken. Niet alleen is het ook een chocolate point siamees maar heeft hij dezelfde streken en aanhankelijkheid als Elton. Hier 2 foto’s van hen. Zoek de 10 verschillen. Nog ff en dan zijn Bart en Prins niet meer binnen te houden en zullen ze steeds vaker de wijde wereld van de grasmat voor en achter ons huis intrekken. Net zoals Bart krijgt ook Prins een halsbandje met een zendertje zodat ze allebei steeds goed te traceren zijn.

In Nederland wordt het woensdag a.s. 25 graden volgens de weersvoorspelling. Wat een contrast met hier. Gisteren is er nog 20 cm sneeuw gevallen, zodat buurman Roland nog moet uitrukken met de tractor om de oprit sneeuwvrij te maken.

Tot een volgende keer!

Paula